بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر کفایت اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی از نوع جیگ­ساو بر کفایت اجتماعی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی؛ کمی و از نظر تکنیک تحلیلی؛ تمام آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پایه ششم (دوره دوم ابتدایی) مدارس شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 96-97 تشکیل می ­داد. روش نمونه­گیری از نوع هدفمند بود و دانش آموزان انتخاب شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن (١٩٨٦) با در نظر گرفتن 0/05 = α، تعیین گردید و تعداد افراد نمونه در هر گروه برابر با 19 نفر و در مجموع 38 نفر انتخاب شد. کتاب تفکر و پژوهش در گروه آزمایش با روش یادگیری مشارکتی از نوع جیگ­ ساو و در گروه کنترل با روش تدریس سنتی در مدارس، مورد آموزش قرار گرفت. جهت سنجش کفایت اجتماعی دانش آموزان، از پرسشنامه کفایت اجتماعی ادراک شده (PSCS) اندرسون بوچر و همکاران (2007) با پایایی 0/79= α استفاده گردید. داده­های جمع آوری شده با نرم افزار spss.v.22 و آزمون­ تحلیل کواریانس (ANCOVA) تحلیل شد. نتیجه تحلیل نشان داد پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر عامل بین آزمودنی­ها (عضویت در گروه آزمایش و بکارگیری روش جیگ­ ساو، عضویت در گروه کنترل و عدم بکارگیری روش جیگ­ ساو) بر متغیر وابسته کفایت اجتماعی(0/689= Partial 0/05>= P، 12/6=(1،38)F) معنی­ دار است و باعث تفاوت بین سطح کفایت اجتماعی در دو گروه کنترل و گروه آزمایش می­ شود. یافته تحقیق حاضر ضرورت توجه به تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی و اثرات مثبت آن در مدارس را آشکار می­ نماید.